Euthanasie is omstreden

Euthanasie is een zeer complex onderwerp waarover verschillende meningen en perspectieven bestaan. Het is belangrijk om te onthouden dat er juridische en ethische overwegingen zijn die moeten worden meegenomen bij het overwegen van euthanasie als een optie.
Euthanasie kan worden gezien als een manier om het lijden van een persoon te verlichten, vooral als deze lijdt aan een ongeneeslijke ziekte of een aandoening die een ondraaglijke fysieke of mentale pijn veroorzaakt. Sommige mensen zien euthanasie als een respectvolle manier om een ​​einde te maken aan het lijden van een persoon en een manier om hen te helpen hun waardigheid te behouden tot het einde.
Aan de andere kant zijn er ook ethische en praktische bezwaren tegen euthanasie, waaronder de vraag of het echt vrijwillig is en of het niet leidt tot druk op kwetsbare mensen om hun leven te beëindigen. Er zijn ook zorgen over de mogelijkheid van fouten bij het stellen van de diagnose of bij het bepalen van het stadium van een ziekte, waardoor het risico bestaat dat mensen onnodig sterven.
Het is belangrijk om te onthouden dat euthanasie in veel landen en staten illegaal is, en dat het proces en de voorwaarden strikt gereguleerd zijn als het wel wordt toegestaan. Het is ook belangrijk om te begrijpen dat er andere manieren zijn om het lijden van een persoon te verlichten, zoals palliatieve zorg en pijnbestrijding.
Als het gaat om euthanasie, is het belangrijk om zorgvuldig te overwegen wat de beste optie is voor de persoon die lijdt, met respect voor hun waardigheid, autonomie en wensen. Het is belangrijk om de discussie open en eerlijk te voeren en rekening te houden met alle perspectieven en standpunten.

Boeken

Wat Stichting De Einder betreft, zijn bestuur en counselors én hun cliënten nu juist in die zelfbeschikking rondom het levenseinde geïnteresseerd. Vandaar deze publicatie.
De vraag die de hoofdpersonen in dit boek Zelf over het Levenseinde beschikken, de praktijk bekeken zich op enig moment stellen, ieder op eigen wijze, zou je een typisch stoïcijnse vraag kunnen noemen: 'Wat te doen wanneer naar eigen overtuiging het beëindigen van het leven redelijker lijkt dan het voortzetten ervan? Zich verzetten tegen de loop der dingen? Alles uit de kast halen om in leven te blijven? Of erkennen dat, na het moment van komen, nu het moment van gaan is aangebroken?'
Gegeven het verbod op hulp bij zelfdoding (art. 294 Sr) besteedt het boek ook kort aandacht aan de juridische valkuilen die hier momenteel liggen.
Aan de hand van negentien voorbeelden wordt, voor het eerst van nabij, inzicht in deze praktijk verschaft. In enkele gevallen komen ook de hoofdpersoon en zijn of haar naasten daarbij aan het woord.
In Een weloverwogen dood zoekt James Kennedy een weg tussen twee uitersten. Hij legt uit waarom het in Nederland is gelukt de wetgeving rond euthanasie te versoepelen, terwijl dat in landen als Engeland en Kennedy's geboorteland Amerika tot falen was gedoemd. Het boek De weloverwogen dood. Euthanasie In Nederland is niet alleen een analyse van de Nederlandse cultuur inzake euthanasie, maar ook van de maatschappelijke veranderingen sinds de jaren zeventig.
In ' Verlossers naast God dokters en euthanasie in Nederland' werpen artsen hun licht op de euthanasiepraktijk, nu en in het verleden. Openhartig vertellen ze hoe ze dachten en denken over euthanasie. Dit levert een onthullend en vaak ontroerend beeld op. Van mercy killings naar legale euthanasie, van een verzuilde samenleving naar openheid naar de patiënt en de opkomst van de palliatieve zorg.
Bewust ten dode vasten en dorsten en zelfdoding in gesprek met een vertrouwenspersoon zijn twee onbekende wegen die tot de dood leiden zonder dat een arts de regie heeft. De besluitvorming en de uitvoering ervan vinden plaats in gesprek met familie, vrienden of hulpverleners. De term 'auto-euthanasie' verwijst naar de kern van beide: zelfstandige levensbeëindiging zónder dodelijke handeling door een arts, maar wel in gesprek.
Boudewijn Chabot heeft nauwkeurig onderzocht hoe vaak deze stervenstrajecten voorkomen en hoe ze verlopen. Ze blijken in de Nederlandse populatie verrassend frequent voor te komen, tezamen zelfs vaker dan euthanasie. Merkwaardig genoeg is dit door de samenleving collectief genegeerd, terwijl mensen die doodgaan deze wegen niet zelden weten te vinden. Er zijn verschillende stervensscenario's onder regie van een arts: palliatieve zorg, terminale sedatie en euthanasie. Auto-euthanasie lijkt een stil protest van sommige stervenden tegen de medicalisering van het sterven. De manier waarop zij hun overlijden sturen, wordt in het euthanasiedebat over het hoofd gezien of er wordt over gesproken in afschrikwekkende termen. Daardoor is de frequentie waarmee dit sterven voorkomt, verborgen gebleven achter de gordijnen rond het sterfbed. Uitweg Handboek. Een waardig levenseinde in eigen hand.
Geplaatst door .